کیم وو چونگ – Kim Woo jung

کیم وو چونگ یا کیم وو جونگ – رییس سابق هییت مدیره و موسس گروه سابق دوو بود – کیم وو چونگ در پی بحران مالی و به دنبال مشکلاتی اعتباری- مجبور به فروش ۵۰ درصد از سهام شرکت‌های اصلی دوو شد. زمانی که او در خارج از کشور زندگی می‌کرد- به دلیل بدهی‌های شرکت دوو

زندگینامه کیم وو چونگ

کیم ووچونگ زاده ۱۹ دسامبر ۱۹۳۶ درشهر تااگو کره به دنیا آمد- کیم در دوران کودکی- زمانی که یک پسربچه بود- به فروش روزنامه می‌پرداخت. یاری رساندن به خانواده‌اش درپی ربوده شدن پدرش در آن زمان برای مدت کوتاهی تقریبا تنها برعهده او بود. پدر کیم- معلم رییس جمهور اسبق کره- پارک چونگ هی بود. پارک- کیم را از نظر اعتبار و رقابت تجاری- بسیار کمک کرد. او پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه -در دبیرستان کیونگی- در سال ۱۹۶۰ موفق به اخذ دانشنامه اقتصاد از دانشگاه یانس کره جنوبی گردید. پس از یک سال خدمت در شورای توسعه اقتصادی کره جنوبی که یک ارگان دولتی است- کار تجاری خود را در شرکت صنایع هان سانگ آغاز نمود و تا قبل از سال ۱۹۶۷ که خود شرکت صنایع دوو را تاسیس کرد- در این شرکت تا مقام مدیریت ارتقا پیدا کرد. کیم- سپس این کار را رها کرد و صنایع دوو را با ۵ نفر به عنوان شریک راه‌اندازی کرد. کیم وو چونگ شرکت‌های ورشکسته بسیاری خرید- چنان‌که بخش بزرگی از دوو از شرکت‌های ورشکسته و دارای بدهی ساخته شده‌است که توسط دوو خریداری شده‌اند.

اقدام‌های کیم وو چونگ

– تاسیس شرکت دوو- ۱۹۶۷
– به عهده گرفتن قراردادهای ساختمانی غیر نظامی در لیبی
– ساخت کارخانه لاستیک سازی در سودان
– ساختن خطوط راه‌آهن به سفارش حکومت ایران در دوران جنگ ایران و عراق
– سفر به ایالات متحده- در ۱۹۷۰
– شروع فعالیت دوو در صنایع سنگین- ۱۹۷۶
– خرید پالایشگاه نفتی آنت‌ورپ بلژیک در زمان ورشکستگی آن در ۱۹۸۴ -میلادی-
– خرید یک کارخانه کشتی‌سازی به درخواست حکومت کره- در سال ۱۹۹۱ که ۱۱ سال بعد به سود رسید.
– سفر به کره شمالی در ژانویه ۱۹۹۲
– عقد قرارداد با شرکت فروشگاه‌های پوشاک سیرز در ایالات متحده برای تامین اجناس فروشگاه‌های این شرکت.
– خرید- بازسازی و بازگشایی کارخانه منسوجات در ویتنام

جایزه‌ها و افتخارهای کیم وو چونگ

در ماه ژوین سال ۱۹۸۴- پادشاهی سوید- شاه کارل گوستاو شانزدهم- یک جایزه تجاری بین‌المللی را به کیم اهدا کرد. همچنین در سال ۱۹۸۸- مجله اکونومیست- چاپ کره- طی یک نظرسنجی- وی را به عنوان محترم‌ترین مرد کسب و کار در کره انتخاب نمود. در سال ۱۹۸۹ نیز- یونسکو- در سیول- او را به خاطر کمک به اقتصاد و تعهد او به کار- به عنوان مرد سال برگزید. دولتهای پاکستان و سودان نیز به خاطر کمک کیم به توسعه اقتصادی کشورهایشان به او نشان افتخار دادند.

موفقیت‌های کیم وو چونگ

در سال ۱۹۷۰- پس از اولین سفر کیم به ایالات متحده- دوو بیش از ۴۰ درصد کل سهمیه واردات ایالات متحده را به خود اختصاص داد. در سال۱۹۷۶- کیم با خرید سهام یک کارخانه ماشین سازی دولتی که بیش از ۳۷ سال ضرر داده بود خرید و پس از ۹ ماه آن را به سوددهی رساند. وی نام این کارخانه را شرکت صنایع سنگین دوو گذاشت. در سال ۱۹۸۴- کیم پالایشگاه نفتی آنت‌ورپ در بلژیک را که ورشکسته شده بود خریداری کرد و نام آن را به یونیورسال تغییر داد. پس از یک سال- این پالایشگاه و شرکت نفتی نیز به سوددهی رسید. در سال ۱۹۹۱- دوو- درآمدی بالغ بر ۲۵ میلیارد دلار به دست آورد. در ژانویه سال ۱۹۹۲- کیم با سفر به کره شمالی- با دولت این کشور قراردادی مبنی بر تاسیس ۹ کارخانه در کره شمالی و تولید اجناسی از قبیل چمدان- اسباب بازی- کفش کتانی و پیراهن در این کارخانه‌ها با نیروی انسانی بومی- منعقد کرد. در دهه ۹۰- دوو با ۳۰ سال سابقه- دارای رتبه دوم از نظر دارایی و سرمایه و رتبه سوم از جهت سود در میان شرکت‌های کره‌ای بود. در سال ۱۹۹۱- کارخانه کشتی سازی‌ای که کیم به درخواست حکومت کره خریده بود- پس از ۱۱ سال- به سود رسید. او در طول فعالیت خود در دوو- شرکت‌های ورشکسته بسیاری را خریداری کرده و با تغییر ساختار مدیریتی به سوددهی رسانده بود.

شکست و ورشکستگی کیم وو چونگ

کیم وو چونگ در پی بحران مالی و به دنبال مشکلاتی اعتباری- مجبور به فروش ۵۰ درصد از سهام شرکت‌های اصلی دوو شد. زمانی که او در خارج از کشور زندگی می‌کرد- به دلیل بدهی‌های شرکت دوو به کارکنان و… – مدتی تحت تعقیب پلیس بین‌الملل بود. وی به زودی در چهاردهم ژوین ۲۰۰۵ پس از بازگشت به کره بازداشت شد- برای مشکلات مالی دوو عذرخواهی کرد و تمامی مسیولیت قانونی بدهی‌های دوو را برعهده گرفت. در ماه مه ۲۰۰۶- کیم برای مشکلات مالی- از جمله اختلاس به ده سال زندان محکوم شد. ۲۲ میلیارد دلار از دارایی او مصادره شد و موظف به پرداخت ۱۰میلیون جریمه اضافی شد. کیم در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۷- توسط رییس‌جهور وقت کره- رو مو هیون- مورد عفو قرار گرفت. -روسای جمهور کره- طبق یک سنت- برای هر سال جدید- تعدادی از مجرمین را مورد عفو عمومی قرار می‌دهند-

آموزه های زندگی کیم وو چونگ
هرگز دیر سر کار نرفتم

شخصی که ثروت زیادی انباشته است- اما نمیداند چگونه از آن استفاده کند- ثروتمند نیست بلکه فقیر است.- این بخشی از جملات کیم وو چونگ- سرمایهگذار بزرگ کرهای است که در کتاب -سنگفرش هر خیابانی از طلاست- از زبان او نقل شده است. مجموعه تجربیات شخصی کیم در این کتاب همانند یک دوره دانشگاهی برای کسانی که قصد وارد شدن در دنیای کسب و کار و موفقیت را دارند- بسیار کاربردی و مفید است.

مردی که از هیچ چیز نمیترسید

در سال 1945 جنگی بین کره و ژاپن آغاز شد که نتیجه آن جدایی کره از ژاپن بود اما به گفته کیم- همان صنعت کوچکی که کره در اختیار داشت به واسطه این جنگ و تلفات و خسارات آن از بین رفت اما حتی بعد از این جنگ خانمان سوز کیم با دستان خالی توانست یکی از بزرگترین شرکتهای دنیا را تاسیس کند. او از صنعت نساجی به کشتی سازی و از کشتی سازی به اتومبیل سازی روی آورد اما از وارد شدن در عرصه های مختلف هیچ باکی نداشت و در دهه 80 وارد صنعت الکترونیک شد. بعد از آن در دهه 90 وارد صنعت هوافضا شد. در ژوین سال 1984 پادشاه سوید -کارل گوستاف شانزدهم- جایزه بین المللی تجارت را به کیم اهدا کرد. این جایزه توسط اتاق بازرگانی بین المللی هر 3 سال یکبار به شخصی عطا میشد که توانسته در توسعه اقتصاد آزاد نقش مهمی ایفا کند.

استاد کونگفو

علاقه وصف نشدنی کیم وو چونگ به کار باعث محبوبیت او بین همکارانش شد تا جایی که به او لقب -توسا- یعنی استاد -کونگ فو کار- داده اند. کیم در خاطراتش نقل میکند ابتدا لباسهای آمریکایی را در سایزهای مختلف میخرید و نخهای آنها را از هم جدا میکرد. سپس از روی آن الگوبرداری میکرد و به این ترتیب رمز و راز دوخت لباسهای آمریکایی را کشف کرد. در سال 1970 ایالات متحده و اروپا واردات پوشاک از کشورهای دیگر را محدود کردند. او در آن زمان در آمریکا ساکن بود. کیم از این موقعیت استفاده و اقدام به تهیه پوشاک کره ای کرد. بعد از گذشت مدت کوتاهی بازار آمریکا و اروپا با توجه به سابقه درخشان اجناس کره ای- به روی اجناس کره ای باز شد و کره توانست 40 درصد کل بازار پوشاک آمریکا و اروپا را از آن خود کند.

پول نداشتم اما رویایم بزرگ بود

شرکت دوو در حال حاضر 80 دفتر در سراسر جهان دارد و کیم وو چونگ هر ساله به تمام این دفترها سفر میکند تا شخصا به بازاریابی با سرمایه گذاران بپردازد. در دوران جنگ کیم و خانواده اش در سیول زندگی میکردند و کیم برای رفتن به مدرسه روزانه 10 کیلومتر مسافت را پیاده طی میکرد. او میگوید: -با اینکه یک سکه هم در جیبم نداشتم اما رویاهای بزرگی در سر داشتم. امروز اغلب میشنوم که جوانان دیگر رویا و آرزوی بزرگی برای آینده شان ندارند. اگر چنین چیزی درست باشد بسیار غم انگیز است چون رویاها شخصیت انسان را میسازد و میتواند شغل و سرنوشت آینده اش را تعیین کند.

زمانی که کیم گروه صنعتی -دوو- را تاسیس کرد تعداد اعضای شرکت تنها 4 نفر بود که با 10 هزار دلار کارشان را در یک اتاق اجارهای آغاز کردند اما در مدت 10 سال کیم مالک بزرگترین ساختمان در سیول بود که دفتر مرکزی دوو در آنجا اسکان یافت.

با شانس 1 درصدی شروع کنید

کیم وو چونگ در مورد تجربه شرکت لاستیک سازی اش در سودان میگوید: 80 درصد خاک کشور سودان بیابان است و شهرها از یکدیگر فاصله زیادی دارند. براساس این اطلاعات متوجه شدم این امر باعث بالارفتن تعداد سفرهای زمینی در این کشور میشود. یک منبع موثق به من اطلاع داده بود یک میدان نفتی وسیع در جنوب این کشور کشف شده و با توجه به رفت و آمد ماشین الات سنگین و اتومبیل اینگونه محاسبه کردم که هر اتومبیل حداقل 5 لاستیک نیاز دارد و به علت آب و هوای گرم این لاستیکها به زودی فرسوده میشوند. این نتیجه گیری مرا نسبت به تاسیس شرکت لاستیک سازی در این کشور خوشبین کرد که بالاخره هم پیشبینی من درست از آب درآمد. به نظر من باید در آغاز هر تجارت نسبت به آن خوشبین بود

تفریح من کار است

با خودتان فکر کنید مردی که در کشورهای مختلف سرمایه گذاریهای متعددی انجام داده و از لحاظ مالی اینقدر پیشرفت کرده دیگر چه انگیزهای برای کار کردن دارد؟ آیا دوران بازنشستگی او فرا نرسیده؟ او در این مورد میگوید: -کار کردن تنها وسیلهای برای کسب درآمد و عرق ریختن و رنج کشیدن نیست بلکه کار وسیله موفقیت و احساس رضایت از پیشرفت شخصی است. اگر کسی بتواند همزمان کارش را به بهترین شکل انجام دهد و از آن لذت ببرد- درهای موفقیت به روی او باز خواهد شد. من قبل از تاسیس شرکت دوو در شرکت یکی از اقوام دورمان کار میکردم اما در تمام مدتی که در آنجا مشغول به کار بودم هرگز دیر سر کار نرفتم و مرخصی نگرفتم. برای من لذت بازی گلف یا دیدن یک فیلم جذاب قابل مقایسه با پیروزی در یک پروژه کاری نیست

بهترین باشید

کیم اعتقاد دارد وجود بحرانها و مشکلات برای انسانها مفید است. یکی از بهترین خاطرات تاثیرگذار او مربوط به فروش روزنامه در دوران جنگ است. او تعریف میکند که همیشه سعی میکرده اولین نفری باشد که بتواند به کل بازار روزنامه بفروشد اما حین فروش زمان زیادی را برای بازگرداندن بقیه پول مشتریها از دست میداد. کیم باید روزانه 100 روزنامه میفروخت تا غذای مورد نیاز خانواده را تامین کند. او میگوید: -هر روز صبح مقدار زیادی پول خرد در جیبم میگذاشتم. علاوه بر این- با تا کردن بقیه پول و گذاشتن آن روی روزنامه موقع تحویل در وقت صرفه جویی میکردم و سریعا از مغازهای به مغازه دیگر میرفتم. با این راهکار دو سوم بازار را در دست گرفتم. برای بهترین شدن باید تلاش کنید. برای اینکه حسرت گذشته را نخورید باید حداکثر تلاش خود را به کار بگیرید

به اندازه ثروتتان مسیولیت دارید

او اعتقاد دارد مصرف بیرویه بسیار خطرناک است. کیم میگوید: -ژاپنیها از لحاظ پس انداز کردن پول در دنیا بهترین هستند. برای مثال رییس شرکت -توشیبا- در یک خانه ساده زندگی میکند در حالی که رییس یک شرکت کوچک در کره در یک آپارتمان 330 متری با لوازم خانگی تجملاتی وارداتی زندگی میکند. به نظر من مسیولیت یک فرد با توجه به میزان دارایی اش زیاد میشود. هر چقدر ثروت شما بیشتر باشد باید نگاه اقتصادی تری به همه چیز داشته باشید و مسیولیت شما برای هدایت جامعه به سوی سعادت و کامیابی بیش از دیگران است.-

منبع :

سفیدک 

ویکی پدیا