مرلین مونرو
مرلین مونرو با نام کامل نورما جین مورتنسون – بازیگر- خواننده و مانکن مشهور آمریکایی بود- مرلین مونرو از مهمترین بازیگران قرن بیستم است – او بیشتر نقش شخصیتهایی را بر عهده میگرفت که به -بلوند احمق- شهره شدند- مرلین مونرو از پولسازترین ستارگان عصر خود بود و تاثیرگذاریهایش در فرهنگ عامه از او یک شمایل فرهنگی ساخته است
زندگی مرلین مونرو
مرلین مونرو با نام اصلی -نورما جین بیکر- در تاریخ ۱ ژوین ۱۹۲۶ میلادی در لس آنجلس به دنیا آمد. پدرش پیش از تولد او خانواده را ترک کرده بود و مادرش در پی شکست در رابطه ای غیراخلاقی به دلیل مشکلات روحی راهی تیمارستان شد و در ۹ سالگی به یتیمخانه سپرده شد . جدایی مرلین از مادرش در هشت سالگی اتفاق افتاد. او یک سال در پرورشگاه بود و پس از آن حق حضانتش به دوست صمیمی مادرش- گریس مکی- سپرده شد.
در طول سال ها- نگهداری مرلین مونرو به ۱۱ خانواده مختلف سپرده شد. او در دومین خانه مورد تجاوز قرار گرفت. این تجاوز تاثیرات روانی عمیقی بر او و به ویژه رفتار جنسی او گذاشت- او به طور دردناکی احساس نا امنی میکرد.
لویس بنر نویسنده کتاب شور و تضاد ادعا میکند: -سواستفاده جنسی در دوران کودکی- به دوری از مردان و نزدیکی به همجنسگرایی کمک میکند. مونرو همواره گفته که دیدن زنان زیبا همیشه برایم جذاب بوده و گرایش به زنان برای من طبیعی است. وقتی زندگی او با مردان شروع شد- محدودیتهای فراوان این دوران بر روی قبول طبیعت همجنسگرایی او تاثیر منفی گذاشت.-
درست پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا بیش از هر زمان دیگری در تاریخ این کشور نقش پدر بسیار کلیدی در تربیت دختر در خانواده تصور میشد. به این دلیل مونرو به دنبال پدرش گشت- او را پیدا کرد ولی پدر حاضر نشد که مرلین را ببیند. بعدتر- زمانی که او بازیگر پرآوازهای شده بود- پدرش درخواست ملاقات با او را کرد- این بار این مرلین بود که از دیدن پدر سرباز زد.
مرلین مونرو
مرلین در زمان تشیع جنازه پدرش به دوستی گفت که علت سرپیچی پدر از دیدار دخترش مرلین این بود که نمیخواست زن دومش بفهمد که او فرزندی از زن دیگری دارد.
در سن ۱۶ سالگی مجبور به ازدواج با پسر یکی از همسایگان به نام کریس مککی شد. اندکی بعد همسرش به جنگ فراخوانده شد. این ازدواج چهار سال بعد با توافق هر دو به طلاق منتهی شد. پس از طلاق از همسرش- برای بدست آوردن خرج زندگی در یک کارخانه اسلحهسازی مشغول به کار شد. در آنجا بود که توجه یک عکاس ارتش ایالات متحده آمریکا را به خود جلب کرد و تصویرش بر جلد مجله رسمی ارتش با نام -Yank- نقش بست.
در سال ۱۹۴۵ نورما جین به عنوان مدل عکاسی کمکم به چهرهای شناخته شده تبدیل شد. او قراردادی را با یک آژانس مد در هالیوود امضا کرد و به سرعت راه رفتن روی سکوی مد و ژست گرفتن در برابر دوربین را فرا گرفت. اندکی بعد مشاوری را استخدام کرد و به توصیه این مشاور موهای تیرهاش را به رنگ بلوند درآورد. در آن زمان نورما جین نام هنری -مریلین مونرو- را برای خود برگزید. او -مرلین- را از روی نام مرلین میلر رقصنده و خواننده مشهور تیاتر برادوی و -مونرو- را از نام فامیلی مادرش انتخاب نموده بود.
او با جذابیتهای جنسی و استعداد بالای طنزگویی در سال ۱۹۵۳ در فیلم چگونه میتوان با یک میلیونر ازدواج کرد درخشید. مریلین مونرو در این فیلم نقش پولا- دختری نزدیکبین را ایفا میکند که دایم با در و دیوار برخورد میکند. تصویری که مرلین مونرو در این فیلم از خود نشان داد چنان گیرا و فریبنده بود که توانست بر تصویر بتی گریبل- ستاره زن آن زمان و همبازیاش در این فیلم سایه بیندازد.
مرلین مونرو با صدای خود چندین ترانه نیز خوانده است. میخواهم که دوستم بداری در فیلم بعضیها داغشو دوست دارند و همچنین الماسها بهترین دوست یک دخترند در فیلم آقایان بلوندها را ترجیح میدهند از مشهورترین ترانههای به جای مانده از این ستاره هالیوود به شمار میروند.
با تصویر پینآپ بر روی اولین جلد مجله پلیبوی به تاریخ دسامبر ۱۹۵۳ بود که این مجله به شهرت جهانی رسید. در این دوران شایعاتی مبنی بر رابطه داشتن با جان اف. کندی- رییسجمهور وقت آمریکا وجود داشت. شایعهها هیچگاه ثابت نشدهاند- اما تا به امروز این شایعات به قوت خود باقیماندهاند. در سال ۱۹۵۵ میلادی- تصویری جاودانه از مریلین مونرو در فیلم خارش هفت ساله به کارگردانی بیلی وایلدر تقریبا به قیمت پایان ازدواج دوم وی تمام شد.
مرلین مونرو
جو دی ماجیو- ستاره بیسبال و همسر آن زمان مریلین مونرو- که بر سر فیلمبرداری این صحنه حضور داشت- چنان حسادتی در خود احساس کرد که در برابر صدها تماشاگر حاضر از کوره دررفت. زندگی مشترک این دو تنها ۹ ماه دوام داشت و در نهایت به جدایی ختم شد. مرلین مونرو موهایی تابدار داشت- در سالهای آخر عمر با روسری موهایش را که به دلیل صافکردن بیش از اندازه آسیب دیده بودند- را از گزند نور شدید خورشید حفظ میکرد.
در سال ۱۹۵۵ با آرتور میلر- که نمایشنامهنویس بود ازدواج کرد و یهودی شد. مریلین مونرو جوان در سالهای آخر زندگی با شکستهایی مواجه شد و به افسردگی شدید دچار شد- در سال ۱۹۶۱ از آرتور میلر جدا شد و یک سال بعد درگذشت.
زندگی او روی پرده- یک زندگی رویایی بود که سینما ساخته بود- اما در دنیای واقعی مشکلات و تفاوتهایی داشت که مردم از مرلین مونروی محبوبشان انتظار نداشتند. شخصیت و انتظاراتی که سینما ساخت فراتر از تواناییها و گاهی متفاوت با خواستههای او بود. وی در جایی گفتهاست: -من یک زن بازندهام. مردها- زیادی از من انتظار دارند- به خاطر تصویری که از من ساخته شده و خودم هم در ساخت آن کمک کردهام- من سمبلی از تنها چیزی هستم که مردان از آن استقبال میکنند-
او یکی از مشهورترین ستارگان سینما- نماد جذابیت جنسی و ستاره پاپ در قرن بیستم است. برخی وی را جذابترین زن قرن بیستم دانستهاند و به اعتقاد رابین میور او پر عکسترین چهره زن جهان است.
شاگرد اکتورز استودیو
مرلین مونرو در سال ۱۹۵۵ در آموزشگاه هنرپیشگی -اکتورز استودیو- در نیویورک دوره هنرپیشگی گذراند.
لی ستراسبرگ -۱۹۰۱ – ۱۹۸۲- از سال ۱۹۴۸ مدیر این آموزشگاه معتبر بود که بازیگرانی مانند مارلون براندو- پل نیومن- جیمز دین- داستین هافمن و رابرت دنیرو را برای هالیوود پرورش داد. آموزشگاه هنرپیشگی -اکتورز استودیو- بر پایه سیستم بازیگری کنستانتین استانیسلاوسکی- نظریهپرداز بزرگ تیاتر روس- کار میکرد. مریلین مونرو با لی استراسبرگ و همسر او آنا دوست شد و رابطه خود را با آنها حفظ کرد. او در مرحله پایانی زندگی تمام یادداشتهای خصوصی خود را به دست لی استراسبرگ سپرد.
مرلین مونرو
روابط عاشقانه
این پارادوکس بزرگ زندگی مریلین مونرو بود:
اگر مردی را دیوانه وار دوست داشت- آن مرد مریلین را دوستش نمیداشت و اگر مردی مونرو را میپرستید- مریلین علاقهای به او نداشت.
شاید همین مسیله هم باعث شد این بازیگر مشهور هالیوود زندگی پرهیاهویی را تجربه کند. گریس مکی- فردی که حق حضانت مریلین را برعهده داشت- پیشنهاد ازدواج او با جیم دوگرتی را داد. مرلین ۱۶ ساله بود و جیم تازه از دبیرستان فارغالتحصیل و بازیکن فوتبال در دبیرستان بود.
در دوران جنگ و پس از آن ازدواج افراد جوان پس از دبیرستان بسیار رایج بود. آنان در ۱۹۴۲ ازدواج کردند و زمانی که جیم به ارتش برای جنگ فراخوانده شد- مریلین به شغل مدل عکاسی روی آورد. در سال ۱۹۴۶ زمانی که آنها از هم طلاق گرفتند- مونرو تبدیل به مدل عکاسی معروفی شده بود که تصاویرش در همه مجلات کشور خودنمایی میکرد.
بین سالهای ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۲ عکسهای برهنهای از او گرفته شد. عکسهای برهنه او در ۱۹۵۳ بر روی صفحات پلی بوی به چاپ رسید- که برایش بسیار اضطراب آور بود- چرا که عکسهای هیچ هنرپیشهای تا آن تاریخ در هالیوود بطور برهنه گرفته نشده بود. چاپ این عکسها که بعدها در هر کافهای در کشور دیده میشد برای او اضطراب آور بود.
یکی از علل ازدواج مرلین با جو دی ماجیو- قهرمان بیسبال در سال ۱۹۵۴ عکسهای برهنهای بود که او را بسیار نامطمین از وضعیت خویش کرد و میتوانست به اخراج او از استودیوی فاکس بینجامد.
جو قهرمان بیسبال- مردی مهربان اما خشن بود که خود را مالک مرلین میدانست. زندگی آنان پر از تنش بود و دوران این ازدواج بیش از ۹ ماه طول نکشید.
در سال ۱۹۵۵ ازدواج آرتور میلر نمایش نامه نویس برجسته آمریکایی با مرلین رخ داد. زندگی آنان ۵ سال بطول انجامید- او سه بار مجبور به سقط جنین شد. این موضوع تاثیرات روحی اسف باری روی مرلین گذاشت و به قرصهایی که پزشک تجویز میکرد اعتیاد پیدا کرده بود. آرتور میلر نویسنده نیز آدم سختی بود و در سر صحنه فیلمبرداری دخالت میکرد و به کارگردان میگفت که مثلا بخشی از فیلمنامه را که مربوط به مریلین است- باید تغییر دهند.
نویسنده کتاب -شور و تضاد- بر این باور است که مرلین به عشق آزاد اعتقاد داشت و رابطه نزدیکش را با جو دی ماجیو در تمام سالهای زندگیش با آرتور میلر حفظ کرد. این در حالی است که رابطه آزاد جنسی در هالیوود به ندرت وجود داشت. در کتاب خاطرات راف رابرت- دوست صمیمی مونرو- اشاره شده که مریلین در آن عنوان کرده خوشحال است که با جو به این توافق رسیده که رابطه عاشقانهشان را با هم ادامه دهند و درعین حال با افراد دیگر هم رابطه جنسی داشته باشند.
پس از موفقیت در فیلم -خارش هفت ساله- در سال ۱۹۵۵ روابط مرلین با هالیوود به تیرگی گرایید. او از بازی در فیلم -چگونه میتوان مشهور شد- سر باز زد و به جای آن به نیویورک گریخت تا با مطالعه تحت نظر لی استراسبرگ در استودیوی بازیگران برای همیشه از شر نقش کلیشهای -بلوند احمق- رهایی یابد.
مرلین مونرو
گرایشهای فمینیستی مرلین مونرو
جنبش فمنیستی پس از مرگ مرلین مونرو آغاز گشت. با وجود این مونرو در زمره اولین فمینیستها قرار میگیرد. مرلین کنترل کامل بر تصویر خود در رسانه داشت و به ایجاد کمپانی تهیه فیلم برای مبارزه با سیستم نابرابر و به شدت سکسیست و مردسالار هالیوود همت گماشت.
او استودیوی خود را ایجاد کرد ولی هالیوود از آن استقبالی نکرد- هالیوود تمایل داشت که او را در نقش کلیشهای -بلوند احمق- ببیند و نقشهای آبکی ملودرام به او بدهد. او میخواست که پلههای ترقی را طی کند و به آن افتخار میکرد- در عین حال هنرپیشه موفقی بود. این درگیریها بالاخره در ۱۹۶۲ منجر به اخراج مرلین گشت.
دور و بر این بازیگر خوش سیما مردان کنترل کننده و بسیار قدرتمندی وجود داشتند- ولی در نهایت خود او بود که تصمیم نهایی را در مورد تهیه فیلم میگرفت. مرلین شخصیتهای مختلفی را در خود جای داده بود و میتوانست شخصیتی باشد که دیگران از او میخواهند. وی بر روی این پدیده که بتواند نقشهای مختلف را بازی کند خیلی کار کرد.
لویس بنر معتقد است که مرلین خود را سوسیالیست میدانست و از جنبش مدنی آمریکا حمایت میکرد. او همواره میگفت که شهرتش را مدیون مردم است و نه هالیوود. لویس بنر میگوید: -مونرو اگر زنده بود- کودکی را به فرزندی قبول میکرد و از طرفداران حقوق بشر میشد.-
مشکلات روحی
مرلین مونرو از بیماری اختلال دوقطبی رنج میبرد. گاهی دچار افسردگی شدید بود و گاهی شاد و خوشحال بود. لویس بنر نویسنده کتاب -شور و تضاد- میگوید: -زمانی که توانست به پدرش نه بگوید- احتمالا بهبودی در شرایط روحیش پدیدار شده بود که توانست به این درخواست جواب رد بدهد.-
دورههایی که مرلین دستخوش حال روحی بالا -شیدایی- و پایین -افسردگی- میشد- از سوی دوستانش تایید شده است. مونرو پس از دوران افت و افسردگی دوباره خود را بازمییافته و به سیکل شیدایی و شکوفایی میرسیده و میتوانسته کارهایش را سروسامان دهد.
از زاویه تاریخی بسیاری از زنان ومردان پر آوازه هنرمند از فرمی از اختلال دو قطبی رنج میبردند- برای مثال ویرجینیا ولف نیز دچار چنین حالتی بود. با دقت در مورد زندگی نامههایی که درمورد فروغ فرخزاد نوشته شده- علایمی از همین سیکل افسردگی و شیدایی در او نیز دیده میشود. علاوه بر آن مرلین مونرو از لکنت زبان نیز رنج میبرده- در موقع فیلمبرداری اگر دچار لکنت میشد- دوباره میبایست صحنه را تکرار کنند.
مرگ ناروشن پس از چند دهه و میراث پس از آن
آخرین حضور برجسته مرلین مونرو در انظار عمومی به ۱۹ مه ۱۹۶۲ بازمیگردد که او در مراسم جشن تولد جان اف. کندی در سالن مدیسون اسکویر گاردن بر صحنه ظاهر شد و ترانه تولدت مبارک- آقای رییسجمهور را در حضور رییسجمهور اجرا کرد.
مرلین مونرو در تاریخ ۵ اوت ۱۹۶۲ میلادی- در کالیفرنیا درگذشت. علت مرگ وی- -مصرف بیش از حد داروی خوابآور- ذکر شد. دلیل رسمی مرگ وی -خودکشی- بر اثر -مصرف بیش از حد داروهای خوابآور و آرامبخش- اعلام شد- اما ادعاهای مبنی بر حصول یک توطیه و مجموعه حوادث اسرارآمیزی که منجر به مرگ وی شد- همواره بحثبرانگیز بودهاست.
مرلین مونرو در ۸ اوت ۱۹۶۲ میلادی- در یکی از آرامگاههای مشهور شهر لسآنجلس- به نام گورستان وستوود به خاک سپرده شد. پلیس علت مرگ را میزان بالای نمک اسید باربیروتیک در بدن و بر اثر خودکشی اعلام کرد.
لویس بنر نویسنده کتاب -شور و تضاد- احتمال خودکشی او را کم میداند- چرا که میگوید او در فرم بسیار مناسبی بود و برنامههای مختلفی برای زندگی داشت. او معتقد است: -رابرت کندی برادر جان اف کندی و دادستان وقت عالی آمریکا با او رابطه پنهانی داشت. همسایهها و سرایدار اوایل بعد ازظهر روز پنجم اکتبر- رابرت کندی را در منزل مرلین دیدهاند.- بنر میگوید: -همه گزارشهای پلیس در عرض چند هفته مفقود شد. رابرت کندی با دپارتمان پلیس ارتباط داشت.-
مرلین مونرو
مرلین در کنار جان و رابرت کندی
نویسنده کتاب معتقد است که احتمالا مافیا برای جلوگیری از افشای روابط پنهانی مرلین با جان اف. کندی رییس جمهور و رابرت اف. کندی برادر وی- مرلین را به قتل رساندهاند. البته این یکی از سناریوهای قتلی است که پس از پنج دهه در هالهای از ابهام فرورفته است.
پس از مرگ مرلین هفتهای سه بار گلهای سرخی بر سر خاک وی به مدت ۲۰ سال فرستاده میشد. این فرد کسی نبود جز جو دی ماجیو- معشوقه یکی از پر آوازهترین بازیگران قرن بیستم. هماینک یک بازرگان آمریکایی به نام ریچارد پانچر در قبر بالای وی دفن شدهاست که در سال ۱۹۸۶ درگذشت. وی وصیت کرده بود که با صورت بر روی زمین در قبر گذاشته شود.
در سال ۲۰۰۹ میلادی- بیوه این بازرگان آمریکایی تصمیم گرفت که قبر همسرش را که در بالای قبر مرلین مونرو واقع شدهاست را بفروشد و پس از آن- همسرش را در یک آرامگاه خانوادگی دفن کند. وی علت به حراج گذاشتن قبر همسرش را- پرداخت آخرین قسط خانهاش در بورلی هیلز اعلام کرد.
همچنین هیو هفنر موسس و مالک پلیبوی- قبر مجاور مرلین مونرو را با پرداخت مبلغ ۷۵ هزار دلار خریدهاست.
نکاتی دیگر از زندگی مرلین مونرو
سال ۱۹۶۲ بنیاد گلدن گلوب مرلین مونرو را به عنوان محبوبترین هنرپیشه جهان معرفی کرد.
مادر او زنی آشفتهحال بود و نتوانست از دختر خود نگهداری کند. مرلین مونرو در یتیمخانه و پرورشگاه بزرگ شد. از آنجا که اندام زیبایی داشت- از سال ۱۹۴۴ به عنوان مدل برای شرکتهای تبلیغاتی جلوی دوربین عکاسی قرار گرفت. خانم مونرو از سال ۱۹۴۶ وارد سینما شد و اولین قرارداد خود را با کمپانی -فوکس قرن بیستم- امضا کرد.
در فیلمهای سینمایی با ارایه تیپ آشنای زنی زیبا و ساده و تا حدی هوسران به محبوبیتی سریع دست یافت. مرلین مونرو در سال ۱۹۶۰ در اوج شهرت و محبوبیت بود- اما از نظر جسمی و روحی به شدت ناتوان شده بود. به خاطر مصرف الکل و مواد مخدر کار سینمایی او با وقفه و بینظمی همراه شد.
فیلم خصوصی
در سال ۲۰۰۸ میلادی فردی ناشناس فیلمی از سکس دهانی مرلین مونرو را در یک حراج به مبلغی بیش از یک میلیون دلار خرید تا مانع از توزیع فیلم شود.
در دسامبر ۲۰۰۹ فیلمی ۴ دقیقهای که مونرو را در اواخر دهه ۱۹۵۰ خوشحال و آسوده در کنار دوستاناش در حال سیگار کشیدن و نوشیدن شراب نشان میداد به قیمت ۲۷۵٫۰۰۰ دلار بهفروش رسید. خریدار این فیلم صامت ۱۶ میلیمتری تصمیم دارد آن را در وبگاه ebay به بالاترین پیشنهاد بفروشد. شخصی که فیلمبردار این فیلم بوده ادعا کردهاست سیگاری که در فیلم دیده میشود ماریجوانا بودهاست.
جراحی پلاستیک
یک پرونده پزشکی از مرلین مونرو- شایعات طولانی درباره عملهای جراحی پلاستیک مرلین مونرو را تایید میکند.
این پرونده پزشکی که از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۲را در بر میگیرد- علاوه بر تعدادی یادداشت پزشکی- حاوی ۶ قطعه عکس رادیولوژی است.
مایکل گوردین- یک جراح پلاستیک ساکن لسآنجلس- در این پرونده به شکایت مرلین مونرو از -بدشکلی چانه- اشاره کرده و از کاشت غضروف در چانه او در سال ۱۹۵۰ خبر داده است که به تدریج -حل- شده بود. همچنین این پرونده حاکی از این است که نوک بینی او مورد عمل جراحی پلاستیک قرار گرفته است. این عکسها تصاویر اشعه ایکس از بینی- سقف دهان- و استخوانهای صورت او را نشان میدهد. تاریخ ثبت عکسها با اشعه ایکس به هفتم ژوین ۱۹۶۲ برمیگردد- یعنی دو ماه پیش از مرگ مونرو در پنجم اوت ۱۹۶۲- زمانی که جسدش در خانهاش در کالیفرنیا پیدا شد.
بر اساس اطلاعات این پرونده- او در اسناد پزشکی به نام مستعار -دوشیزه جوآن نیومن- معرفی شده- اما نشانی خانه او دقیقا همان نشانی خانه مرلین مونرو در برنت وود است.
این پرونده در ماه نوامبر ۲۰۱۳ در حراجی ژولین در بورلی هیلز لسآنجلس کالیفرنیا عرضه میشود.
مرلین مونرو
فیلمهای مرلین مونرو
مرلین مونرو از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۱ در ۳۰ فیلم سینمایی بازی کردهاست.
عاشقپیشه – -۱۹۴۹-
جنگل آسفالت – -۱۹۵۰-
همه چیز درباره ایو – -۱۹۵۰-
برخورد در شب – -۱۹۵۲-
چگونه میتوان با یک میلیونر ازدواج کرد – -۱۹۵۳-
نیاگارا – -۱۹۵۳-
آقایان موطلاییها را بیشتر دوست دارند – -۱۹۵۳-
رودخانه بدون بازگشت – -۱۹۵۴-
خارش هفتساله – -۱۹۵۵-
ایستگاه اتوبوس – -۱۹۵۵-
شاهزاده و مانکن – -۱۹۵۷-
بعضیها داغشو دوست دارن – -۱۹۵۹-
بیا عشق بورزیم – -۱۹۶۰-
ناجورها – -۱۹۶۱-
کتابهای درباره مرلین مونرو
– کتاب مرلین مونرو- افسونگر نوشته اف ایکس فی نی- الیا کازان در مقدمه این کتاب مینویسد: -هر چیزی را که فکر میکنید درباره این زن میدانید- فراموش کنید-
– کتاب آخرین روزهای مرلین مونرو نوشته دونالد ولف
– کتاب -شور و تضاد- -Passion and Paradox- از لویس بنر- استاد تاریخ مطالعات زنان در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی
منبع :
آسمونی
ویکی پدیا
انجمن اجتماع اندیشه - تمامی انجمنها ]...
ما را در سایت انجمن اجتماع اندیشه - تمامی انجمنها ] دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : piuc بازدید : 106 تاريخ : جمعه 20 مرداد 1396 ساعت: 19:19