اوژن دولاکروا – Eugene Delacroix

دولاکروا" width="220" height="292"/>

اوژن دولاکروا با نام کامل فردیناند ویکتور اوژن دولاکروا مهم‌ترین نقاش رمانتیسیسم فرانسه است- وی در شیوه ی رنگ پردازی و موضوع های برگرفته از ادبیات انگلیسی و ضرب قلم خاص خود از سایر رمانتیسیسم ها -چون ژریکو- متفاوت است- اوژن دولاکروا از دانش‌ آموختگان دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس بود

زندگی اوژن دولاکروا

اوژن دولاکروا در 26 آوریل 1798یعنی نه سال پس از انقلاب کبیر فرانسه در اطراف پاریس به دنیا آمد. او چهارمین فرزند کارلوس دلاکروا وزیر امور خارجه حکومت مارسی بود.به دلایلی بعضی معتقدند پدر واقعی او پرنش ‌‌‌تالیران- سیاستمدار بزرگ عهد ناپلیون بود. دیپلمات مشهوری که دلاکروا از نظر شخصیتی و ظاهر شبیه او بود. از طرف مادری استعدادهای هنری بسیاری به او ارث رسیده بود. با هدیه‌‌‌ای که یکی از دایی‌‌‌هایش به او داد و شامل یک جعبه پر از نقاشی بود- کار هنری دلاکروا شروع شد.
کارلوس دلاکروا در 1805 در گذشت.در 1814 مادر به دنبال پدر رفت و اوژن را در سن 16 سالگی یتیم به جای گذاشت. بعدها زمانی که سنش بیشتر شده بود در جایی نوشت: -هیچ موقعیتی نکبت‌‌‌بارتر از آن نیست که انسان نداند هفته دیگر کجا غذا خواهد خورد.-

او در 1816وارد مدرسه هنرهای زیبا شد-جایی که با پیرت و بوننتون دوست گردید. در 1822 تابلوی the barque of dante اوب رای سالن پاریس پذیرفته شد و متعاقبا توسط دولت خریداری شد.

اوژن دلاکروا در زمره بزرگترین و با نفوذترین نقاشان فرانسه به شمار می رود.او اغلب در گروه نقاشان مکتب رومانتیک طبقه بندی می شود.استفاده قابل توجه او از رنگ بعدها بر نقاشان اکسپرسیونیست اثر گذاشت او حتی بر نقاشان مدرنی نظیر پابلو پیکاسو اثر گذاشت.
سبک آموزشی نیو کلاسیک با توجه و نکته سنجی وی به کارهای ازقبیل اوبن- میکل آنژ- موسس و مدرس و نیز و بعدها کانستیل-بونیگتون و نقاشان آبرنگ انگلیسی غنی شده است. زمانیکه اولین و بزرگترین کارهای او the barque of dante -لوور- درسالنی به نمایش گذاشته شد و درسال 1822 و بوسیله دولت فرانسه خریداری شد.او در تعجب ازاین موضوع بود که متوجه شد به عنوان سرگروه و در جبهه مخالف آنچه که در فرانسه باب بود-درمدرسه نیو کلاسیک دیدید قبول شده است.وی در انتخاب موضوع و طبیعت یک خیال پرداز به شمار می آمد.وی بطور واضح و روشن در نمایش از صحنه های افسانه پردازی -ادبیات- سیاست -مذهب-ادبیات تاریخی همه چیز را آشکار مینمود.

در ۱۸۲۴دلاکروا بیشترین نقاشی هایش را انجام داد. کشتار در chios -لوور-خشونت موضوع مهم این تابلوست و دلربایی رنگها دراین کار و در نقاشی دیگر بنام ساردانا پالوس -1827- لوور-بطور سنگینی بوسیله برخی ازمنتقدین محکوم گشت.در 1825 او چند گاهی را در انگلیس سپری کرد در حالیکه نقاشی انگلیسیها برای او جذاب و دلربا بود.و مطالعات زیادی نیز بر روی اسبها در آنجا انجام داد. درستایش از جنگ بایرون Missolonghi را نقاشی کرد. -1827_بوردکس-

وی درسال 1832 نیز 4 ماه را در مراکش گذراند و خود را برای دیدن موضوعاتی که تا آخر حیات خویش روی آنها کارکرده-جایی که او 7 دفترچه یادداشت پر برگ را با زمینه آبرنگ درخشان و نکاتی که یادداشت برمی داشت پر کرد.او به جذبه خوش رنگی بطور واضح ادامه می داد که می توان به عنوان نمونه از زن الجزایری -1834_لوور- و عروسی یهودیان -1839_لوور-نام برد قدرتمندی وی درنقاشی ورود جنگجویان جنگ صلیبی در قسطنطیه -1844-لوور- کارحماسی-تاریخی که کاری اجباری نیز به حساب می آمد نیز نام بردنی است. از دیگر منابع عمده دلاکروا به تصویر کشیدن زندگی و کار اشخاص ادبی بود.در1820 او 17 اثرخارق العاده و مهیج برای فاوست گوته- حکاکی کرد.او غالبا به طرق مختلف از آثار شکسپیر بهره می برد.

میتوان اشاره کرد وی همچنین از صحنه های بازی و شعرهای یاغیان بایرون الهام گرفت مثلا جنگ گیوروپاشا 1827-انستیتو هنرشیکاگو- از زمان اسکات و تعدادی دیگر از آثار ادبی دیگر.او همچنین چندین آثار نقاشی برجسته با موضوعات مذهبی نیز خلق کرد.نقاشی که دلاکروا ازخودش کشیده است-1835-37لوور- قیافه وی را فردی لاغر-پرانرژی-خوددار نشان می دهد.

او همچنین چندین پرتره از اشخاص برجسته معاصر خویش را به تصویر کشیده است. شامل پگانینی -1832 فیلیپس کول-واشنگتن دی.سی- و در1838 chopin دوست نزدیکش -لوور- وجرج سند -کپنهاگ- همچنین ازحیوانات درحال حرکت -آبرنگ- ببر در حال حمله به اسب -1825-28 لوور- شکارشیر -1861 انستیتوهنرشیکاگو- از ویژگی های متمایز وی به حساب می آید.درطی 3 دهه آخرین عمر وی درمجامع عمومی به وسیله مامورین خاص محافظت می شد. مدالهای وی در کاخ بوربون -1837-1833پاریس- کاخ لوگزامبورگ 1846-1841 و در کلیسای saint sulice موجود است.و نمونه هایی از کارهای وی به عنوان یکی از نقاشان دیواری کسی که روی دیوار هم نقاشی می کند موجود می باشد.کارهای وی در لوور به بهترین وجهی نمایش داده می شود.

مرگ

در زمانی که بیماری بر جسم دولاکروا چیره شده بود و سالی بیش به عمرش باقی نمانده بود- آکادمی هنرهای زیبای فرانسه او را به عضویت خود پذیرفت ولی دولاکروا که عمری از مجامع عالی و هنری فرانسه رانده شده بود دعوت آکادمی را نپذیرفت. گرچه هنر او مورد توجه و تایید طبقه جوان و روشن‌‌‌فکر و جامعه هنری جدید واقع شده بود ولی تا اخر عمر گروه منتقدین قدیمی به ارزش هنری او ایمان نیاوردند.

در سیزدهم اوت سال ۱۸۶۳- دولاکروا در سن شصت‌‌‌ و پنج‌‌‌ سالگی از دنیا رفت. از آخرین گفته‌‌‌هایش این بود که کاش می‌‌‌توانست زنده بماند و آثار دیگری را که طرح آن‌‌‌ها در اندیشه‌‌‌اش درحال جوشش است خلق کند.

آن‌‌‌طور که یکی از منتقدین در نمایشگاه آثار دولاکروا که سال گذشته در پاریس برپاشد گفت: اوژن‌‌‌ دولاکروا یکی از افتخارات ملی فرانسه است.‌‌‌

برخی از نقاشی های اوژن دولاکروا

منبع :

اوباب

یک پزشک

ویکی پدیا