آرتور شالو – Arthur Leonard Schawlow

آرتور شالو" width="200" height="253"/>

آرتور شالو با نام کامل آرتور لیونارد شالو فیزیکدان آمریکایی بود که به دلیل کارهایش بر روی لیزر و جایزه نوبل فیزیک که به واسطه آن به همراه نیکولاس بلومبرگر و کای مان برج سیگبان دریافت کرد- در یادها مانده‌است- بیشترین شهرت وی به خاطر دستاوردهای علمی در خصوص دستگاه لیزر و فیزیک لیزر است

زندگی آرتور شالو

آرتور شالو در 5 می 1921 در -مونت ورنون- نیویورک متولد شد. مادرش کانادایی و پدرش از مهاجران یهودی از کشور لاتویا بود. آرتور از منظر مذهبی زیر نظر مادر با اصول مذهب پروتستان پرورش یافت. زمانی که آرتور ۳ سال داشت- خانواده‌ی وی به شهر تورنتو کانادا رفتند.

تحصیلات

آرتور شالو تحصیلات خود را در کانادا در مقطع ابتدایی آغاز کرد و در 16 سالگی توانست دوره دبیرستان را به پایان برساند. سپس تحصیلات آکادمیک را با بورسیه تحصیلی از دانشگاه -تورنتو- آغاز کرد اما بخاطر جنگ جهانی دوم تحصیلات تکمیلی وی با وقفه مواجه شد و بعد از پایان جنگ مجددا به دانشگاه بازگشت تا دوره دکترای خود را به پایان برساند.آرتور شالو در سال 1949 توانست زیر نظر دکتر -مالکوم کرافورد- از دانشگاه کلمبیا دکترای خود را در رشته‌ فیزیک دریافت کند.

فعالیتهای تحقیقاتی و دانشگاهی

در سال 1951 آزمایشگاه تحقیقاتی مشهور بل به آرتور شالو پیشنهاد همکاری داد و همکاری تحقیقاتی آنها تا سال 1961 ادامه داشت تا اینکه دکتر شالو آزمایشگاه بل را به مقصد دانشگاه -استنفورد- و با کرسی استادی ترک کرد و تا سال 1996 و زمان بازنشستگی در آنجا باقی ماند.

پایه گذاری طیف بینی لیزر

مهمترین دستاورد علمی دکتر شالو به دوران فعالیت وی در آزمایشگاه تحقیقاتی بل باز می‌گردد جایی که وی در خصوص فیزیک نور تحقیق می‌کرد و توانست زیربنا و ساختار طیف بینی لیزر را پایه ریزی کند.

جایزه نوبل

آرتور شالو بعدها بخاطر این کشفیاتش در طیف بینی لیزر که نقش مهمی در گسترش لیزر داشت توانست به همراه -نیکولاس بلومبرگن- و -کای سیگبان- جایزه‌ نوبل فیزیک سال 1977 را به خود اختصاص دهد.

دانش و دین

آرتور در جلسات بحث دانش و مذهب شرکت می‌کرد. او درباره خدا گفته بود:

نیاز به خدا را در جهان و زندگی خودم می‌بینم.

آرتور به شدت به موسیقی سنتی آمریکا- جاز علاقه داشت و آثار ضبط شده آن را جمع آوری می‌کرد و از گروه‌های سازنده این نوع موسیقی حمایت می‌کرد.

تحقیق در مورد بیماری اوتیسم

آرتور فرزندی داشت که دچار بیماری اوتیسم بود و مشکلاتی که در ارتباط با فرزندش وجود داشت باعث شد تا وی در خصوص این بیماری نیز تحقیقات بسیاری انجام دهد و حاصل تحقیقات خود را در قالب تکنیکی به عنوان ارتباط تسهیل یافته یا Facilitated Communication منتشر کرد تا کسانی که به مراقبت با بیماران اوتیسمی می‌پردازند بتوانند موثرتر با این بیماران ارتباط برقرار کنند. ایشان همچنین یک مرکز تخصصی به نام فرزند خود برای مراقبت بیماران اوتیسمی و تحقیق در خصوص این بیماری در سال 1999 تاسیس کرد.

مرگ

آرتور سرانجام در تاریخ 28 آوریل سال 1999 در سن 78 سالگی دیده از جهان فروبست.

منبع :

پرسن گرام

تکنومون

ویکی پدیا