- نکات لازم جهت ایجاد طراحی سایت شخصی
- لوله بازکنی چیست ؟ تفاوت تخلیه چاه و حفر چاه
- معرفی قطعات پرنیتر سه بعدی – اکسترودر
- دفترچه راهنمای لباسشویی سامسونگ
- کلایمر با کابین های دوبل و کاربرد آنها
- قفل های کارتی هتل چگونه کار می کنند ؟ میزان امنیت آنها چقدر است ؟
- اگر می خواهید طراح سایتی پرانرژی باقی بمانید حتما بخوانید!
- یراق کابینت مناسب
- انتخاب یراق کابینت
- اصول جذابیت طراحی سایت کاربر پسند
آخرین مطالب
امکانات وب
آنتوان میه" width="213" height="300" srcset="http://piuc.ir/wp-content/uploads/2018/02/آنتوان-میه-213x300.jpg 213w, http://piuc.ir/wp-content/uploads/2018/02/آنتوان-میه.jpg 220w" sizes="(max-width: 213px) 100vw, 213px"/>آنتوان میه با نام کامل پل ژول آنتوان میه زبان‌شناس نامدار فرانسوی بود- او استاد زبان‌شناسان سرشناسی چون امیل بنونیست- ژرژ دومزیل و آندره مارتینه بود- او از هواداران به کارگیری زبانی مشترک و جهانی چون اسپرانتو بود
زندگی آنتوان میه
آنتوان میه در یازدهم نوامبر ۱۸۶۶ر۲۰ آبان ۱۲۴۵ در شهر مولن- از بلاد مرکزی فرانسه به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در یکی از مدارس معتبر زادگاه خود به پایان رساند و برای ادامه تحصیل به دانشکده ادبیات و مدرسه مطالعات عالی دانشگاه سورین وارد شد. استادان او در آنجا لویی آوه -۱۸۴۹ـ ۱۹۲۵- متخصص در زبانهای یونانی و لاتینی- ژام دار مستتر -۱۸۴۹ ـ۱۸۹۴- ایران‌شناس بلندآوازه- و برخی دیگر از شرق‌شناسان و زبان‌شناسان معروف اروپایی بودند. در این دانشگاه او با نظریه‌‌‌‌های زبان‌شناسان بزرگی مانند میشل بریال -۱۸۳۲ ـ ۱۹۱۵- از پایه‌‌گذاران معنی‌شناسی نوین و دانشمند سوییسی- فردینان دو سوسور -۱۸۵۷ ـ۱۹۱۳- آشنا شد. در سال ۱۸۹۰ برای تکمیل مطالعات خود در باب زبان ارمنی- به قفقاز و ارمنستان سفر کرد. پس از بازگشت از این سفر- در سال ۱۸۹۱مر۱۲۷۰ش- و اخذ اولین دیپلم دانشگاهی خود- به جای فردینان دو سوسور-که از پاریس به ژنو بازگشته بود- به استادی کرسی -فقهاللغه تطبیقی- در مدرسه مطالعات عالی منصوب شد و تا سال ۱۸۳۱ در این کرسی باقی ماند. شش سال بعد از بازگشت از ارمنستان در سال ۱۸۹۷مر۱۲۷۶ش- به دریافت درجه دکتری نایل آمد. استعداد و لیاقت فوق‌‌العاده او باعث شد که پنج سال پیش از اخذ درجه دکتری- یعنی در سال ۱۸۹۴ که استادش دارمستتر درگذشت- تدریس زبانهای ایرانی باستان نیز به او محول شود. علاوه بر این- میان سالهای ۱۹۰۲ و ۱۹۰۵تدریس زبان ارمنی را هم در مدرسه زبانهای شرقی آن دانشگاه بر عهده گرفت. در سال ۱۹۰۶ تقریبا یک سال پیش از بازنشسته شدن استاد دیگرش میشل بریال- به جای او به کرسی استادی -فقهاللغه تطبیقی زبانهای هند و اروپایی و زبان‌شناسی عمومی- کولژ دوفرانس منصوب شد.
آنتوان میه به عضویت مجامع علمی متعددی- از جمله آکادمی‌‌های آمستردام- بلگراد- بروکسل- کپنهاگ- گوتینگن- و جامعه فقهاللغه لندن و نیز آکادمی هنرها و علوم آمریکا انتخاب شد و در دانشگاه‌‌‌های اروپایی متعددی در خارج از فرانسه تدریس و سخنرانی کرد و یک نیمسال نیز استاد مدعو در بخش زبانهای رومیایی دانشگاه کلمبیا در نیویورک بود. موفقیت علمی و خدمات فرهنگی او باعث شد که دولت فرانسه به او نشان لژیون دونور اعطا کند.
آثار علمی آنتوان میه
زندگی علمی میه با مقالات و کتب بسیاری که منتشر کرد- بسیار پربار بود. فهرستی از آثار او که به قریب پانصد مقاله و بیش از بیست کتاب بالغ می‌شود- بعدا به کوشش امیل بنونیست -۱۹۰۲ـ۱۹۷۶- یکی از برجسته‌ترین شاگردانش- به چاپ رسید -۱۹۳۷-. علاوه بر بنونیست- دانشمندان دیگری مانند ژورژ دومزیل -۱۸۹۸ـ۱۹۸۶– مارسل کوین -۱۸۸۴ـ۱۹۷۴– و کَلْوِرت واتکینز -۱۹۳۳ـ۲۰۱۳– از شاگردان او بودند و آرای او از طریق ایشان و شاگردان ایشان در اروپا و آمریکا منتشر شد.
به رغم روابط شاگرد و استادی و دوستی میان آنتوان میه و فردینان دوسوسور- تاثیر دو سوسور در شکل‌گیری نظریات میه نسبتا محدود بود- زیرا برخلاف دو سوسور- میه سخت علاقه‌مند به مطالعه بخش تطبیقی زبان‌شناسی بود و به طور کلی مطالعات تطبیقی اساس تحقیقات علمی او را تشکیل می‌داد. از این رو- او تنها جنبه‌های تطبیقی نظریات دوسوسور را در تشکیل عقاید خود پذیرفت و آن دسته از نظریات او را که به انقلابی در علوم زبان‌شناسی- روان‌شناسی- و ادبیات تطبیقی انجامید- هیچ‌گاه عمیقا قبول نکرد.
در عوض استاد دیگر او- میشل بریال- تاثیر عمیقی در تشکل اندیشه و نظریات او برجای نهاد. از این نظر تاثیر بریال و امیل دورکم -۱۸۵۸ـ۱۹۱۷– جامعه‌شناس بزرگ فرانسوی- در آرای آنتوان میه چشمگیر‌تر از تاثیر دوسوسور بود.
آنچه در کتب او مستقیما به ایران و ایران‌شناسی مربوط است- دو کتاب مهم -دستور زبان فارسی باستان- -۱۹۱۵- و -سه گفتار در باب گات‌های اوستا- -۱۹۲۵- است. دستور زبان فارسی باستان بار دیگر در سال ۱۹۳۱ همراه با تجدیدنظر- چاپ شد- اما میه تجدیدنظر در متن کتاب را به دست بنونیست سپرد و خود در آن مداخله نکرد. دیگر آثار میه بیشتر در زبان‌شناسی تطبیقی هند و اروپایی و مطالعات مربوط به زبانهای اسلاوی و ارمنی متمرکز است.
مرگ
آنتوان میه – پس از تحمل چهار سال بیماری فلج- که نیمی از بدنش را از کار انداخته بود- سرانجام در ۲۱ سپتامبر ۱۹۳۶ ر ۳۰ شهریور ۱۳۱۵ درگذشت.
منبع :
اطلاعات
ویکی پدیا
انجمن اجتماع اندیشه - تمامی انجمن‌ها ]...ما را در سایت انجمن اجتماع اندیشه - تمامی انجمن‌ها ] دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : piuc بازدید : 190